بررسی اثر ترکیب پلیمرها بر حساسیت رطوبتی و شیار شدگی مخلوط های آسفالتی داغ

نقش مهم کیفیت روسازی بر ایمنی و راحتی استفاده‌کنندگان از مسیر و همچنین کاهش هزینه‌های دوره بهره‌برداری، محققین حوزه روسازی آسفالتی را بر آن داشته است تا با تولید آسفالت اصلاح‌شده، نسبت به افزایش مقاومت و دوام آن در برابر بار ترافیکی و شرایط آب و هوایی اقدام نمایند. پلیمرها ازجمله افزودنی‌های اصلاح‌کننده قیر هستند که امروزه به‌صورت گسترده‌ای در آسفالت استفاده می‌شوند. در این پژوهش با هدف ارتقاء مقاومت آسفالت در برابر رطوبت و شیار شدگی، از سه پلیمر استایرن بوتادین استایرن، استایرن بوتادین رابر و پلی استایرن استفاده شد. استایرن بوتادین استایرن تجاربی مطلوب در بهبود خرابی‌های روسازی بر جای گذاشته است، اما وارداتی بودن و به‌تبع وابستگی قیمت آن به مناسبت‌های سیاسی، محققین این پژوهش را بر آن داشت تا با ترکیب پلیمرهای تولید داخل، آمیخته‌هایی کارآمد و با قیمت مناسب‌تر را جایگزین آن نمایند. در این راستا دو پلیمر استایرن بوتادین رابر و پلی استایرن در نسبت‌های ترکیبی 25/75، 50/50 و 75/25 با یکدیگر مخلوط شده و به میزان 3 و 5 درصد وزنی قیر در مخلوط‌های آسفالتی استفاده شد. آزمایش‌های مقاومت مارشال، کشش غیرمستقیم، مدول برجهندگی و شیار شدگی بر روی نمونه‌های اصلاح‌شده با پلیمر و آمیخته پلیمری انجام گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از آمیخته‌های پلیمری به‌مراتب کارآمدتر از به‌کارگیری پلیمرها به‌صورت مجزا بوده و آمیخته پلیمری دارای 75 درصد استایرن بوتادین رابر در کنار 25 درصد پلی استایرن می‌تواند مقاومت رطوبتی و شیار شدگی برابر با پلیمر استایرن بوتادین استایرن ایجاد نماید.